เซาท์ แอฟริกัน มาสทิฟฟ์ (บัวโบว์) (South African Mastiff (Boerboel))
เป็นสุนัขที่เอาไว้เฝ้าบ้า เฝ้าไร่นา ดูแลปกป้องครอบครัวได้ดี
ลักษณะทั่วไป
เซาท์ แอฟริกัน มาสทิฟฟ์
เป็นสุนัขพันธุ์ใหญ่เช่นเดียวกับสายพันธุ์มาสทิฟฟ์อื่นๆ แข็งแรง มั่นใจในตัวเอง ศรีษะใหญ่
ผิวหนังของพวกเขาควรจะเป็นสีดำที่บริเวณใต้ท้อง ใต้ขน และหรือปาก
ซึ่งจะช่วยป้องกันความร้อนจากแสงอาทิตย์ ขนของเซาท์ แอฟริกัน มาสทิฟฟ์จะสั้น หนาแน่น
มีทั้งสีน้ำตาลเหลือง สีน้ำตาล สีครีม และสีน้ำตาลแดง
ส่วนที่มีชื่ออีกชื่อหนึ่งว่า “Boerboel” นั้น มีความหมายว่า
สุนัขฟาร์ม พวกเขาถูกเลี้ยงไว้เพื่อใช้ในการทำงานในฟาร์มตามชนบทของแอฟริกาใต้
และเป็นเพื่อนที่ดีกับคน
ความเป็นมา
ชอง แวน รีบีค
เดินทางไปยังช่องแคบแอฟริกัน ในปี ค.ศ. 1652
และนำสุนัขของเขาติดไปด้วยเพื่อปกป้องครอบครัว จากป่าเขาหรือชนบทที่เขาไม่รู้จัก
ซึ่งสุนัขของเขาเป็นที่รู้จักกันในชื่อว่า “บูลเลนบิทเจอร์” สุนัขสายพันธุ์มาสทิฟฟ์ร่างหนาใหญ่
ได้ผสมพันธุ์กับสุนัขพันธุ์พื้นเมืองของแอฟริกาใต้
แล้วให้ชื่อสายพันธุ์ที่เกิดจากการผสมพันธุ์นี้ว่า “บัวโบว์”
(ชื่ออย่างเป็นทางการคือ เซาท์ แอฟริกัน มาสทิฟฟ์)
เพื่อนำมาใช้งานในฟาร์ม ล่าสัตว์ที่มารุกล้ำพื้นที่
หรือนำพวกเขาไปใช้ในเกมการล่าสัตว์อื่นๆ
ลักษณะนิสัย
เซาท์ แอฟริกัน มาสทิฟฟ์
เป็นสุนัขที่เอาไว้เฝ้าบ้า เฝ้าไร่นา ดูแลปกป้องครอบครัวได้ดี
พวกเขาจะเห่าคนแปลกหน้าหรือสัตว์แปลกๆที่มาบุกรุกให้ผู้เลี้ยงได้รู้
แต่ถ้าพวกเขาได้รับการแระนำให้รู้จักคนแปลกหน้า พวกเขาก็เรียนรู้ได้ดีว่านี่คือเพื่อนใหม่
หรือใครที่สามารถต้อนรับเข้ามาในบ้านได้ อย่างไรก็ตามแม้เซาท์ แอฟริกัน
มาสทิฟฟ์จะดูดุดันกับคนแปลกหน้า แต่พวกเขาก็รักรักครอบครัวมาก
ชอบใช้เวลาร่วมกับครอบครัว พวกเขาสามารถเข้ากันได้ดีกับเด็กๆ
ได้ทุกช่วงวัยเพราะทนทานต่อสภาพการเล่นอันรุนแรงของเด็กๆ ได้
ทว่าก็ไม่ควรปล่อยให้พวกเขาอยู่กับเด็กๆเพียงลำพัง ควรอยู่ในสายตาของผู้ใหญ่
นอกจากนี้พวกเขายังเข้ากันได้ดีกับสัตว์เลี้ยงอื่นๆ อีกด้วย
การดูแล
เซาท์ แอฟริกัน มาสทิฟฟ์
เป็นน้องหมาขนสั้น หนา จึงทำความสะอาดง่าย ควรแปรงขนครั้ง - สองครั้งต่อสัปดาห์ เพื่อผลัดขนเก่าทิ้งไป
นอกจากนี้บริเวณด้านในขา ช่วงปลอกคอ และตามจุดอับต่างๆ
ตามผิวหนังอาจมีเห็บกัดเกาะอยู่ ควรเชคดูเป็นประจำทุกๆ เดือน โดยแป้งกันเห็บหมัดให้เขาอย่างสม่ำเสมอ
การน้ำควรอาบให้เดือนละครั้ง หากอาบมากเกินไปจะทำให้ผิวหนังแห้ง เป็นสะเก็ดได้
นอกจากนี้เซาท์ แอฟริกัน มาสทิฟฟ์มีแนวโน้มที่จะแพ้แชมพูและครีมนวด
ดังนั้นควรเลือกแชมพูสำหรับผิวแพ้ง่ายให้เขาโดยเฉพาะ
อีกส่วนหนึ่งที่ต้องดูแลมากเป็นพิเศษคือฟัน ควรทำความสะอาดฟันให้เขาอย่างสม่ำเสมอ
เพื่อป้องกันการติดเชื้อในปาก ฟันร่วง และมีกลิ่นปาก
สำหรับการออกกำลังกาย
แม้เซาท์ แอฟริกัน
มาสทิฟฟ์เป็นสุนัขตัวใหญ่แต่พวกเขาก็ไม่ได้ต้องการการออกกำลังกายมากเป็นพิเศษ
เพียงมีพื้นที่วิ่งเล่น
หรือเล่นกับสุนัขตัวอื่นภายในบ้านก็เพียงพอ
พวกเขาเป็ฯสุนัขที่สามารถหากิจกรรมเพื่อออกกำลังให้ตัวเองได้
อย่างไรก็ตามพวกเขาก็ชอบที่จะเดินเล่นออกกำลังกายร่วมกับเจ้าของ
และสมาชิกในครอบครัว พวกเขาชอบเล่นวิ่งไล่ลูกบอลร่วมกับเด็กๆ ในครอบครัว
แต่การพาเขาไปข้างนอก ผู้เลี้ยงก็ต้องมั่นใจว่าเซาท์ แอฟริกัน
มาสทิฟฟ์ที่เลี้ยงไว้จะอยู่ภายใต้การควบคุมได้แน่นอน
ไม่เป็นอันตรายต่อคนที่วิ่งสวนไปมา
ผู้เลี้ยงที่เหมาะสม
เซาท์ แอฟริกัน มาสทิฟฟ์
เหมาะกับการเลี้ยงในพื้นที่กว้างๆ ในบ้านก็ควรมีห้องหลายห้องให้เขาไปเดินไป
เดินมา มีสนามหญ้าให้เขาวิ่งเล่น
ออกกำลังกายแต่ก็ควรมีรั้วรอบขอบชิด การทำความสะอาดไม่ยุ่งยากนัก อาบน้ำให้ 2-3 สัปดาห์ต่อครั้ง แปรงขึ้นให้เป็นประจำ
พวกเขาเป็นน้องหมานักพิทักษ์ปกป้องครอบครัว หากมีคนแปลกหน้ามาบ้าน
ผู้เลี้ยงควรให้เขาทำความรู้จัก
คุ้นเคยเพื่อให้เขายอมรับว่าคนที่เข้ามาในบ้านเป็นเพื่อนคนหนึ่ง
ที่สำคัญถึงเขาจะตัวใหญ่แต่ก็ต้องการความรักจากครอบครัวมากๆ
ไม่ควรปล่อยให้เขารู้สึกขาดความรัก ควรเอาใจใส่เขา และให้เขามีส่วนร่วมในครอบครัว
ข้อควรจำ
เซาท์ แอฟริกัน มาสทิฟฟ์
เป็นสุนัขที่มีสุขภาพแข็งแรง แทบจะไม่ต้องหาไปสัตวแพทย์เพื่อรับการรักษาอาการใดๆ
เป็นพิเศษ แต่ก็สภาวะอาการ 2
ลักษณะที่อาจเกิดขึ้นกับเซาท์ แอฟริกัน มาสทิฟฟ์โดยกรรมพันธุ์ นั่นก็คือ
ช่องคลอดขยายซึ่งจะเกิดขึ้นเฉพาะเพศเมียเท่านั้น
และ อีกอาการหนึ่งคือสะโพกเสื่อม
ดังนั้นผู้เลี้ยงควรพาเขาไปตรวจร่างกายเป็นประจำเพื่อป้องกันสภาวะหรือโรคดังกล่าวตั้งแต่เริ่มต้น
มาตรฐานสายพันธุ์
ขนาด เพศผู้มีส่วนสูงประมาณ
25-28 นิ้ว น้ำหนัก 70-90 กิโลกรัม ส่วนเพศเมียส่วนสูงประมาณ 23-25.5นิ้ว น้ำหนัก
70-90 กิโลกรัม
ศรีษะ มีลักษณะทรงเหลี่ยม แบน
มีกล้ามเนื้อ กระดูกโหนกแกมชัดเจนแต่ก็ไม่ถึงกับแหลมโดดเด่นมากจนเดินไป จุดหักบริเวณใบหน้าลาดลงกำลังดี
ไม่ชัดจนเกินไป
ฟัน ฟันขาว แข็งแรง
ช่วงว่างระหว่างฟันกำลังดี
มีลักษณะฟันขนกรรไกร
ปาก ริมฝีปากล่างคล้อยลงแต่อวบอิ่ม
ด้านริมฝีปากบนสัมผัสกับส่วนบนของริมฝีปากล่าง
ตา ดวงตามีขนาดปานกลาง
มีแววฉลาด ขอบตากระชับไม่คล้อย นัยน์ตาสีน้ำตาลเข้ม ควรเป็นสีน้ำตาลที่เข้ามกว่าสีขน
หู หูมีขนาดปานกลาง
รูปตัววี (V) สองหูอยู่ห่างกันแต่ทิ้งลงขนาบกับ
2 หู เมื่อตื่นตัวหูจะกางกว้างขึ้นเล็กน้อย
จมูก รูจมูกใหญ่ กว้าง
ดำสนิท เส้นจากจมูก เส้นตรงที่อยู่ใต้จมูกตั้งจากกับขากรรไกรล่าง
คอ ควรยาวพอประมาณ
ลำคอควรตั้งบนหัวไหล่ แลดูมั่นคงกล้ามเนื้อแลเห็นเด่นชัด
ขนบริเวณรอบคอห้ามมีการตกแต่ง
อก อกกว้างลึก ลึก
และกว้าง กระดูกซี่โครงขยายกำลังดี และ กล้ามเนื้อแข็งแรง
ลำตัว หลังตรง กว้าง
ขนานกับพื้นดิน ไม่ว่าจะยืนหรือเคลื่อนไหว ใต้ต้องค่อนข้างบึกบึน
ลำตัวแน่นเป็นทรงเหลี่ยม กว้าง ลึก เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ ดูแข็งแกร่ง
เอว -
ขาหน้า ขาหน้าแข็งแรง
เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ มองจากทางด้านข้างขาหน้าควรตั้งตรงตั้งแต่หัวไหล่
หากมองจากทางด้านหน้าขาทั้ง 2 ข้างต้องขนานกัน
ขาหลัง กระดูกขาหลังแข็งแรง
ช่องโค้งหน้าขากระชับ มั่นคง แข็งแรง โค้งรับกับท่อนขากำลังดี ดูมีพละกำลัง
เคลื่อนไหลมั่นคง หน้าแข้งท่อนขนกว้าง ลึก และมีกล้ามเนื้อสวยงาม ชัดเจน
ส่วนหน้าแข้งด้านล่างกล้ามเนื้อได้รูป แข็งแรง ชัดเจนไปจนถึงช่วงขา
หาง หางจะทิ้งต่ำไปจนถึงช่วงขา
แต่เมื่อเคลื่อนไหวหรือตื่นเต้น หางจะโค้งขึ้นเล็กน้อย
ขน ขนสั้น หนาแน่น ลื่น
และเงางามเป็นประกาย ผิวหนังหนาและยืดหยุ่น
สีขน สีขนควรเป็นสีน้ำตาล
สีแดงหรือสีน้ำตาลเหลือง มีสีขาวแต้มเพียงบริเวณขา และหน้าอก
มีสีดำแต้มบริเวณริมฝีปาก ขนบริเวณหู
หรือถ้าหากมีสีเป็นลาย ซึ่งควรมีสีขาวไม่เกิน 33 เปอร์เซ็นต์ อยู่บริเวณ
เท้า รอบคอ หรือขา
ที่มา http://www.dogilike.com/