ซามอยด์ (Samoyed)
ลักษณะทั่วไป
โดยธรรมชาติแล้ว ซามอยด์เป็นสุนัขที่เลี้ยงไว้เพื่อใช้งานมีความแข็งแรง
กระตือรือร้นและตื่นตัว ดูแตกต่างจากรูปลักษณ์ภายนอกออกจะสวยและสง่างาม
ขนหนาเหมาะกับอากาศหนาว สีขนมีทั้งสีขาวบริสุทธิ์ สีขาวผสมขนมปังกรอบ สีครีม
หรือสีขนมปังกรอบ ซามอยด์เป็นที่รู้จักกันดีว่ามีริมฝีปากดำ หยักนิดๆ ที่มุมปาก จนได้รับขนานนาม “รอยยิ้มซามอยด์” ซามอยด์เพศผู้จะมีช่วงหลังไม่ยาวนักเพราะความยาวที่มากจะทำให้หลังอ่อนแอ
บาดเจ็บได้ง่าย แล้วด้วยเหตุนี้เอง พวกเขาจึงไม่ค่อยเหมาะกับการทำงานที่หนักหน่วงจนเกินไป
แต่สำหรับเพศเมียช่วงหลังจะยาวกว่าเพศผู้นิดหน่อย
พวกเขามีความสามารถทั้งในเรื่องของการลากเลื่อน การจูงลากดึงของที่มีน้ำหนัก
ต้อนสัตว์ หรือแม้แต่แบกของให้แต่นักไต่เขา มีอายุได้ถึง 12-14 ปี
ความเป็นมา
ซามอยด์ เป็นสายพันธุ์สุนัขใช้งานที่เก่าแก่
มีเชื้อสายใกล้กับสุนัขพื้นเมือง ซึ่งการผสมพันธุ์ร่วมกับหมาป่าหรือสุนัขจิ้งจอกแล้วได้รับการพัฒนาสายพันธุ์โดยชาวซามอยด์ของไซบีเรีย เพื่อใช้ต้อนกวางเรนเดียร์
ลากเลื่อน
ซามอยด์ได้รับการดูแลจากชาวพื้นเมืองเป็นอย่างดี
ถึงขนาดอนุญาตให้เข้าไปนอนในเต้นท์ได้
เพราะความเป็นความตายของพวกเขาขึ้นอยู่กับสุนัขสายพันธุ์นี้
ลักษณะนิสัย
ซามอยด์ เป็นสุนัขที่มีความฉลาด อ่อนโยน เชื่อฟัง ซื่อสัตย์ เป็นมิตร
กระตือรือร้น ปรับตัวง่าย พร้อมที่จะรับใช้เจ้าของ รักที่จะอยู่กับครอบครัวมากที่สุดเท่าที่จะมากได้
ต้องการความรักและการเอาใจใส่จากมนุษย์เป็นพิเศษ เข้ากันได้ดีกับเด็กๆ
สามารถเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดในชีวิต แต่เนื่องจาก
ได้รับมรดกตกทอดจากเชื้อสายสุนัขใช้งาน พวกเขาจึงต้องคิดหา
สร้างสรรค์กิจกกรมที่ทำให้เขาเพลิดเพลินด้วยตัวเอง เช่น ไล่จับสิ่งต่างๆ
ไม่ว่าจะสิ่งของ หนู หรือแมว อะไรก็ตามที่ตัวเล็กๆ ชอบวิ่ง และชอบเห่า
เพื่อเป็นหนทางในการปลอดปล่อยพลังงาน
แทนการทำงานหรือกิจกรรมหนักๆที่พวกเขาไม่ได้ทำ
การดูแล
การทำความสะอาดซามอยด์ควรอาบน้ำให้ประมาณเดือนละครั้ง ไม่ควรอาบบ่อยจนเกินไป
เพราะจะล้างน้ำมันที่ขนและผิวหนังซึ่งมีอยู่ตามธรรมชาติออกไป
ทำให้ผิวแห้งและก่อให้เกิดโรคผิวหนังตามมา
ขนของพวกเขา มักจะพันกันยุ่งเหยิง ควรแปรงขนเป็นประจำทุกสัปดาห์
และแปรงบ่อยครั้งขึ้นช่วงฤดูผลัดขน
อย่างที่กล่าวไปแล้วว่า ซามอยด์เป็นสุนัขที่มีไว้ใช้งาน
เมื่อนำมาเลี้ยงตามบ้าน จึงมีพลังงานเหลือเฟือ
ดังนั้นการออกกำลังกายทุกวันเป็นประจำจึงจำเป็นมากๆ สำหรับพวกเขา
เพื่อเผาผลาญพลังงาน เพราะถ้าพวกเขารู้สึกเบื่อหน่าย จะเกิดอาการพาล อารมณ์ไม่ดี
วิ่งไปมา หรือเห่า อาจถึงขั้นทำลายข้าวของ เช่นเดียวกับเวลาที่เขาเกิดความวิตกกังวลกระวนกระวาย
จึงควรพาเขาไปวิ่งหรือออกกำลังกายในพื้นที่กว้างๆ เช่นสนามหญ้าหรือสวนสาธารณะ
แต่ซามอยด์ค่อนข้างตื่นตระหนกได้ง่าย และชอบเห่า
จึงไม่ควรพาเขาออกไปอยู่ข้างนอกเป็นเวลานาน
ซามอยด์ต้องการความรักและต้องการอยู่ร่วมกับคนในครอบครัวเป็นอย่างมาก
จึงไม่ควรทิ้งเขาให้อยู่บ้านตัวเดียว พวกเขาไม่สามารถอยู่ได้ตามลำพังนานจนเกินไป
ผู้เลี้ยงที่เหมาะสม
ผู้ที่ต้องการเลี้ยงซามอยด์ ต้องมีเวลาให้เขาเป็นอันดับแรก
เพราะพวกเขารักที่จะอยู่กับคนในครอบครัว การทิ้งให้เขาอยู่ตามลำพังเกินหนึ่งชั่วโมง
สามารถทำให้เขารู้สึกไม่มั่นคง และไม่มีความสุข
และอาจทำลายข้าวของเวลาที่เจ้าของบ้านไม่อยู่
แล้วถึงแม้พวกเขาจะสามารถเลี้ยงได้ในพื้นที่แคบๆ นอนอยู่ในห้องบนโซฟากับเจ้าของ
แต่การออกกำลังกายทุกวันก็ยังเป็นสิ่งสำคัญสำหรับซามอยด์ เพื่อจัดการกับพลังงานที่เหลือใช้ได้มีทางปลดปล่อย เผาผลาญพลังงาน
จะได้ไม่วิ่งซนไล่กัดสัตว์ตัวเล็ก หรือเห่าไม่ยอมหยุด จนกลายเป็นปัญหาของครอบครัว
ข้อควรจำ
ซามอยด์ต้องการความรักและการเอาใจใส่จากครอบครัวอย่างมาก
อีกทั้งควรระวังโรคเกี่ยวกับสะโพกเสื่อม ต้อกระจก ต้อหิน ประสาทตาเสีย
ซึ่งอาจมีผลทำให้ตาบอดได้ และโรคเบาหวาน ดังนั้นจึงควรพาไปตรวจร่างกายเป็นประจำ
มาตรฐานสายพันธุ์
ขนาด ซามอยด์เพศผู้ จะมีส่วนสูงอยู่ระหว่าง 21 - 23.5
นิ้ว น้ำหนัก 20 - 30 กิโลกรัม ส่วนเพศเมีย มีส่วนสูงประมาณ 19
- 21.5 นิ้ว น้ำหนัก 17 - 25 กิโลกรัม
ศรีษะ ศีรษะ มีลักษณะเป็นรูปลิ่ม กว้าง แต่แคบลงนิดหน่อย ศีรษะไม่กลม
หรือเป็นรูปทรงผลแอปเปิ้ล หากเป็นทรงสามเหลี่ยมด้านเท่า ระหว่างเส้นโคนหูทั้ง 2 ข้าง และจุดกึ่งกลางที่ตำแหน่งช่วงหักของสันดั้งจมูก
ฟัน แข็งแรง จัดเรียงสวยงาม ฟันบนล่างซ้อนกันพอเหมาะพอดี ตามแบบลักษณะฟันกรรไกร
ปาก สีดำ ริมฝีปากกระชับ ไม่ย้อยลงมา
มีรอยหยักล้ำออกไปนิดหน่อยบริเวณมุมปาก ดูเป็นรอยยิ้ม
อย่างที่รู้จักกันดีว่า “รอยยิ้มซามอยด์”
ตา รูปตาเป็นวงรี ทรงอัลมอนด์ ลูกตามีสีเข้ม ตาลึก ขอบตาดำ หางตาช่วงล่างตวัดขึ้นไปยังตำแหน่งฐานหู
หู ใบ หูหนาและแข็งแรง ตั้งตรง เป็นทรงสามเหลี่ยม
ส่วนบนสุดของใบหูโค้งมนเล็กน้อย หูทั้ง 2
ข้างควรมีขนาดพอเหมาะกับขนาดศีรษะและขนาดตัว ไม่ใหญ่หรือเล็กเกินไป
ความยาวของหูควรเป็นความยาวเดียวกับระยะห่างระหว่างโคนหูถึงมุมหางตา
ภายในหูมีขนปกคลุม และด้านนอกใบหูก็เช่นกัน
จมูก ดำสนิท
แต่สีจมูกสามารถเปลี่ยนไปได้ ตามอายุหรือสภาพอากาศ
คอ แข็งแรง ตั้งตรง สง่างาม กล้ามเนื้อแข็งแรงได้รูป
ลาดลงโค้งรับต่อกับช่วงไหล่สง่างาม น่ามอง
อก อกลึก กระดูกซี่โครงขยายออกกว้าง ช่วยให้ขาหน้าและไหล่เคลื่อนไหวได้ดี
ถ้าช่วงอกที่ลึกที่สุดอยู่ในตำแหน่งด้านหลังของขาหน้า ใกล้กับซี่โครงซี่ที่เก้า
จะถือว่าเป็นช่วงอกที่สมบูรณ์แบบมากๆซึ่งช่วงอกที่ลึกสามารถเก็บรักษาหัวใจและปอดได้ดีและปลอดภัยกว่าช่วงอกที่ กว้าง
ลำตัว กระดูกและกล้ามเนื้อแข็งแรงมีประสิทธิภาพ รูปทรงมีลักษณะกลมสมดุล
กระดูกหนากว่าสุนัขที่มีขนาดเท่ากันแต่ไม่ใหญ่มากจนเกินไป
เพื่อไม่ให้เป็นอุปสรรคต่อการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วของซามอยด์
ส่วนลำตัวที่สูงที่สุดของซามอยด์อยู่บริเวณแผ่นหลัง ยาวตรงไปยังสะโพกที่แข็งแรง
โค้ง อกลึก กระดูกซี่โครงขยายกำลังดี
กล้ามเนื้อแข็งแรง กระชับ ไม่หย่อนคล้อย
มีความยาวของลำตัวยาวกว่าส่วนสูงเพียงประมาณ 5 เปอร์เซ็นต์
จึงมีรูปทรงลำตัวเป็นสี่เหลี่ยม แต่ซามอยด์เพศเมียจะมีลำตัวยาวกว่าเพศผู้เล็กน้อย
ขาหน้า ตั้งตรง และตั้งฉากกับพื้น แข็งแรง มีพลัง ช่วยให้การก้าวกระโดดมั่นคง
ช่วงไหล่ทั้งสองข้างยาวและลาดต่ำลงสวยงาม
ขาหลัง กล้ามเนื้อขาหลังท่อนบนแข็งแรง
กระดูกขาค่อนข้างใหญ่
ข้อเท้าทำมุมพอประมาณ
มีขนหนาบนบริเวณด้านหลังขา
หาง ควร มีความยาวพอดี ปกคลุมด้วยขนยาวเป็นพวง เมื่อทิ้งหางลง ปลายหางจะอยู่ระหว่างข้อเท้าหลัง
แต่เมื่อตื่นตัวจะยกหางพาดด้านหลังหรือด้านข้าง แล้วจะตกลงเมื่อผ่อนคลาย
ขน มี ขน 2 ชั้น ชั้นแรกจะสั้น นุ่ม และหนา
ติดกับชั้นขนที่ยาวกว่า และหยาบกว่าซึ่งอยู่ชั้นนอก ขนของชามอยด์มีความเงางาม บริเวณรอบคอและไหล่ขนฟูหนาเป็นแผงคอช่วยให้ทนต่อสภาพอากาศที่หนาวเย็น โดยปกติแล้วขนบริเวณคอของเพศผู้จะยาวกว่าเพศเมีย แต่จะมีความนุ่มมากกว่า
สีขน ควรเป็นสีขาวบริสุทธิ์ สีขนมปังกรอบ (สีน้ำตาลออกขาวๆ) สีขาวผสมสีน้ำตาลขนมปังกรอบ หรือสีครีม
